خریدن جهنم

چند قرن پیش کلیسا اقدام به فروختن زمین بهشت می‌کنه. یعنی شما می‌تونستی بری پول بدی و یک مقدار زمین بهشت رو بخری و حتی سند هم براش بگیری! طبیعیه که احتمالا قیمت درجات بالای بهشت گرون‌تر بوده و رقابت برای خریدن جاهای بهتر هم وجود داشته و .... این وسط یک آدم زرنگی که با کلیسا مشکل داشته می‌ره و با کلیسا وارد مذاکره می‌شه که جهنم رو بخره. واضحه که جهنم اصلا طرفدار نداشته و مجانی هم می‌دادی کسی نمی‌خواسته. این جوری می‌شه که این طرف با یک قیمت خیلی پایینی کل جهنم رو می‌خره!
فردا طرف همه جا اعلام می‌کنه که کل جهنم رو خریده و براش سند هم گرفته و هیچ کس رو تو جهنم راه نخواهد داد! در نتیجه همه بالاجبار باید برند بهشت، چه تو بهشت زمین خریده باشند یا نخریده باشند و یا حتی چه در این دنیا کار خوب کرده باشند یا نه.

خریدن جهنم سودی برای این طرف نداشته، ولی دست یه مشت شارلاتان رو کوتاه و از کلاه سر مردم گذاشتن جلوگیری کرده. تو زندگی موقعیت‌های این چنینی کم نیست. یکی از خصوصیت‌های مهم این موقعیت‌ها فاصله زیادشون با شرایط ایده‌آله به طوری که شرایط مطلوب بلافاصله بعد از برطرف شدن اونها به وجود نخواهد اومد. پس در چنین اوضاعی باید ایده‌آل گرایی رو کنار گذاشت، حداکثر هوش و استعداد رو به کار گرفت و از پیشرفت‌های تدریجی استقبال کرد و بهشون دل‌گرم بود. یکی از همین موقعیت‌ها به زودی برای ما در انتخابات اتفاق خواهد افتاد.

طبیعتا یکی از گزینه‌های موجود که ممکنه خیلی از ماها بهش فکر کنیم رای ندادنه. به نظر من رای ندادن مثل این می‌مونه که در شرایطی که بهشت رو می‌فروختن شما چیزی نمی‌خریدید و فوقش تو دل خودتون به حماقت اونایی که می‌خریدند می‌خندید و به کلیسا فحش می‌دادید. ولی راه بهتری هم بوده که پیدا کردنش احتیاج به یک مقدار ریزبینی و تفکر بیشتر داشته.

از دلایل اصلی که ممکنه باعث بشه به رای ندادن فکر کنیم، عدم وجود کاندیداهای ایده‌آل یا حداقل مورد علاقه ماست. به نظر من در این چنین شرایطی به جای انتخاب ایده‌آل‌ها، باید به دنبال حذف مخالفین باشیم. برای اطمینان از حذف مخالفین هم باید کاندیداهایی رو انتخاب کنیم که احتمال رای آوردنشون خیلی کم نیست. یعنی اگه اولویت اول ما تو انتخابات شانسی نداره، به اولویت‌های دوم و سوم که شانسشون بیشتره باید رای داد. اگه بخوام یک مثال بزنم می‌تونم به انتخابات ریاست جمهوری قبلی اشاره کنم. اگه اونایی که به معین رای دادند، به کروبی رای داده بودند، اگر چه کاندیدای مورد علاقه‌اشون انتخاب نمی‌شد ولی حداقل احمدی‌نژاد هم رئیس جمهور نمی‌شد و اوضاع به وخامت الآن نبود.

امیدوارم که همگی بیشتر فکر کنیم و حرکت‌های موج‌گونه و هیجان‌انگیز رو کنار بذاریم تا بلکه نتایج انتخابات احساس یک قدم کوچیک به جلو رو برامون به همراه داشته باشه.